ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون



 
حداقل در میان موش‌ها، سلول‌های سرطانی هنگامی که بدن گرم است آهسته‌تر رشد می‌کنند.
آیا این موش‌ها تنگ هم خوابیده‌اند تا گرم‌شان شود؟ اکثر حیوانات آزمایشگاهی در اتاق‌های دارای دمای پایین‌ نگاه داشته می‌شوند و چنین دمای پایینی برای حیوانات مطلوب نیست. داده‌های جدید نشان می‌دهند اگر این حیوانات به سرطان هم مبتلا باشند دمای پایین اتاق می‌تواند رشد و گسترش سلول‌های سرطانی را در بدن آنها تسریع نماید.

عکس از کاترین کوکولوس و ساندرا سکستون

آزمایشگاه‌های تحقیقاتی معمولاً موش‌ها را در دمایی بین 20 و 26 درجه‌ی سانتیگراد (68 تا 79 درجه‌ی فارنهایت) نگاه می‌دارند. این دما برای موش‌ها کمی پایین است. بدن موش‌ها برای جبران دما حرارت درونی بیشتری تولید می‌کند. اکنون دانشمندان دریافته‌اند پایین نگاه داشتن دما می‌تواند درد سر ساز باشد، زیرا دمای پایین رشد سرطان را تسریع می‌نماید.
الیزابت رپاسکی و همکارانش در مؤسسه‌ی سرطان راسول پارک واقع در بوفالوی ایالت نیویورک حیوانات را در دمای 5/22 درجه‌ی سانتیگراد (5/72 درجه‌ی فارنهایت) پرورش دادند. آنها حیوانات دیگر را در اتاقی با دمای تقریباً 5/30 درجه‌ی سانتیگراد (87 درجه‌ی فارنهایت) نگاه داشتند. حیواناتی که در دمای بالاتر قرار داده شده بودند به میزان کم‌تری به سرطان مبتلا گردیدند. سرطان آنها از سرعت رشد کمتری نیز برخوردار بود و احتمال این که به دیگر نقاط بدن نیز سرایت کند کمتر بود. این فرآیند گسترش سرطان که متاستاز (metastasis) نامیده می‌شود می‌تواند از اثر گذاری هرگونه شیوه‌ی درمانی موجود به طور قابل توجهی بکاهد.
محققین حدس می‌زنند که دمای پایین و نسبتاً سرد باعث اختلال در سیستم ایمنی می‌شود. سیستم ایمنی در حالت نرمال با رها سازی گلبول‌های سفید خون سلول‌ها و میکروب‌های مضر را کشته یا سموم را از بین می‌برد و بدین طریق با بیماری مبارزه می‌کند. موش‌هایی که در دمای پایین نگاه داشته شده بودند از میزان سلول T کمتری در درون و اطراف تومور سرطانی خود برخوردار بودند. سلول T گونه‌ای گلبول سفید خون می‌باشد. تعداد زیادی از سلول‌هایی که تا حدودی فعالیت سیستم امینی را از کار می‌اندازند نیز در اطراف تومور سرطانی وجود داشتند.
راپاسکی، که مطالعه‌ی جدید را هدایت نمود، می‌گوید: "مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که حتی حفظ میزان سرمای متوسط نیز مانع مصونیت قوی و پایدار در برابر سرطان می‌شود." تیم تحقیقاتی وی یافته‌های خود را در تاریخ 18 نوامبر در نشریه‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر نمود.
میان موش‌هایی که در اتاق دارای دمای گرم و سرد نگهداری می‌شدند هیچ تفاوتی از لحاظ دمای بدن وجود نداشت. این امر نشان می‌دهد که موش‌های موجود در دمای پایین‌تر حرارت اضافی تولید می‌کنند تا دمای پایین اتاق را جبران نمایند. این فرآیند با عنوان "گرمازایی" (thermogenesis) شناخته می‌شود. دانشمندان می‌گویند این امکان وجود دارد که اگر موش‌ها مجبور نبودند حرارت بیشتری تولید نمایند از انرژی بیشتری جهت مبارزه با تومور سرطانی برخوردار می‌بودند.
تقریباً همه‌ی مطالعات مربوط به سرطان که از موش‌ها بهره می‌گیرند این حیوانات را در دمای پایین پرورش می‌دهند. هدف از انجام این مطالعات یافتن سر نخ‌هایی در رابطه با خطرات سرطان و واکنش‌های درمانی مربوطه در میان انسان‌ها می‌باشد. مطالعه‌ی جدید هشدار داده است که اگر دمای هوا باعث مبالغه آمیز شدن واکنش حیوانات به سرطان شود در آن صورت چنین مطالعاتی ممکن است نتایج ناقصی در رابطه با خطرات سرطان ارائه نمایند. به گفته‌ی رپاسکی، یافته‌های مربوط به موش‌های نگهداری شده در اتاق‌های دارای دمای پایین می‌توانند به معنای این باشند که اگر حیوانات تحت مطالعه احساس سرما نمی‌کردند شیوه‌ی درمانی جدید تحت مطالعه می‌توانست از عمل کرد بهتری ـ یا بدتری ـ برخوردار باشد. وی می‌گوید: "ما در حال حاضر در حال آزمایش این احتمالات هستیم."
یافته‌های تیم تحقیقاتی رپاسکی هم چنین سؤالات جالبی را در ارتباط با اهمیت گرم نگاه داشتن بیماران سرطانی مطرح می‌سازند. به گفته‌ی این تیم تحقیقاتی، دمای گرم مخصوصاً می‌تواند در مورد افرادی مهم باشد که به کمک داروهای تأثیر گذار بر سیستم ایمنی بدن مداوا می‌شوند. در حقیقت، برخی از این داروها باعث می‌شوند بیماران مبتلا به سرطان "سرمای عمیقی" را احساس کنند.